در تعریفی از ورزش چنین می‌گویند: ورزش و ورزش کردن پدیده‌ای است که در شرایط کنونی زندگی بشر برای پر کردن خلأ ناشی از زندگی ثابت و تحرک اساسی بدن صورت می‌گیرد و در بر گیرنده یک سری حرکات سیستماتیک و حساب شده برای حصول به هدف بالا بردن و درجه سلامتی تن و روان و سلامت عقل و هوش و بعد ارضای غرایز طبیعی است. ورزش و تربیت بدنی که خواص و ویژگیهای علمی آن در ابعاد فرهنگی و اجتماعی بارز و روشن است و در بهداشت و سلامت جسم و روان، در نشاط و تفریح خاطر و در افزایش قابلیت‌های کاربردی عضلات و کم کردن پرخاشگری، هنگام انجام امور مختلف و بالاخره در آموزش های اخلاقی و اجتماعی نقش مؤثر و کارسازی دارد. یکی از راه‌های کاهش و کنترل میزان پرخاشگری ورزش است ورزش‌های گروهی در کاهش پرخاشگری مؤثر است و ورزشکاران رشته‌های گروهی میزان پرخاشگری کمتری دارند پس می توان نتیجه گرفت که در جمع و گروه بودن می تواند تأثیر مثبتی درکاهش پرخاشگری داشته باشد. یکی از بهترین راه‌های کاهش پرخاشگری ورزش است پس باید مسئولین به این امر مهم بیشتر توجه کنند و شرایط حضور تمام اقشار جامعه در میادین ورزشی را بیشتر فراهم آورند تا در نهایت از بسیاری از نزاعها و درگیریها جلوگیری شود. تحقیقات نشان داده است که پسران در سنین 5 تا 7 سالگی در صورت همبازی شدن با دختران پرخاشگری بیشتری از خود نشان می دهند .

دختران هنگام همبازی بودن با پسران پرخاشگری بیشتری به نسبت بازی با همجنس خود نشان می دهند. ورزش به عنوان عامل محیطی در کنترل پرخاشگری و ایجاد رفتارهای صلح آمیز نقش بسزایی دارد پس ابتدا باید افراد را در مسیر ورزش قرار داد تا عادات صلح آمیز را در آنها ایجاد نمود. فعالیت بدنی منظم آثار مثبت و سودمندی به دنبال دارد. از بُعد جسمانی، روانی و اجتماعی سودمند است.

بعد روانی

کاهش اضطراب و استرس
کاهش پرخاشگری
افزایش اعتماد به نفس
افزایش شادابی و طراوت
افزایش تحمل در برابر مشکلات (سازگاری)
امروزه بعضی افراد دچار افسردگی هستند یا در برخورد‌ها پرخاشگر هستند یا دائماً در حال اضطراب و استرس به سر میبرند، همه‌ی اینها بیانگر نداشتن تعادل روحی مناسب است که فرد می‌تواند با فعالیت‌های بدنی منظم آنها را کاهش دهد و به شادابی، اعتماد به نفس، عزت نفس و تحمل در برابر مشکلات و..... دست یابد .

دلیل کاهش پرخاشگری و استرس توسط ورزش

در اثر خشم و استرس و عکس العمل طبیعی بدن، انرژی در دسترس عضلات زیاد شده و انرژی مازاد به صورت افزایش فعالیت های جسمانی به طور طبیعی در بدن بروز کرده و قابل مشاهده است. افرادی که از نظر بدنی آماده اند و تمرینات منظم بدنی انجام می دهند بهتر و آسان تر از افراد عادی این عکس العمل را در خود بوجود می آورند . تمرین و ورزش نوعی آرامش در مقابل پرخاشگری به وجود می آورد . هنگامی که ورزش می کنید نه تنها بهتر می نگرید. بلکه احساس بهتری نیز پیدا می کنید پس نتیجه می گیریم با ورزش می توانید در برابر خشم مقابله کنید. امروزه ورزش در اختلالات روحی و روانی مورد توجه طب ورزش و روان درمانی قرار گرفته است. با فشارهای روحی و روانی و عصبی که هر روز با ماشینی شدن زندگی بیشتر شده و استرسهای روزمره زندگی زیاد شده است، داشتن آمادگی جسمانی متعاقب فعالیت های ورزشی بهترین وسیله برای مقابله و پیش گیری از بروز پرخاشگری، افسردگی و دیگر اختلالات روحی، روانی است، یعنی ورزش سهمی در بهداشت روانی دارد. پرداختن به بازی و ورزش، اصولاً باعث انسباط خاطر و شادابی و کاهش پرخاشگری می شود. به همین دلیل است که گروه زیادی از مردم پس از کار و تلاش خسته کننده شغلی ، ساعات فراغت خود را صرف فعالیت ورزشی می کنند. حتی دیده شده افرادی که دچار غم و اندوهی هستند موقعی که به ورزش می پردازند واقعاً برای دقایقی هم که شده تأثرات خود را از یاد می برند. توجیه علمی این موضوع ترشح اندروفین متعاقب پرداختن به ورزش است. اندروفین ها که خواص مخدری دارند باعث افزایش آستانه درد می شوند و قادر به ایجاد نشاط و انسباط خاطر هستند کو و همکارانش اولین پژوهشگرانی بودند که افزایش قابل توجه بتا اندروفین را پس از 8 هفته تمرین گزارش کردند که پاسخ بتااندروفین بسیار سریع است، به طوری که پاسخ بتااندروفین در ورزشکاران در هنگام فعالیت بسیار سنگین تقریباً 50% بیش از غیر ورزشکاران است. کودکان امروز، مسئولان امور فردا هستند. اگر آنان را درست تربیت کنیم، زندگی شاداب خود را در خدمت به جامعه خواهند داشت حرکت و فعالیت های بدنی و ورزش بعنوان یک نیاز اساسی برای بهزیستی افراد بشری و جوامع علمی پذیرفته شده است.

تبیین تجربه ها:

تجربه معلمی با ١٩ سال سابقه در ایران:
زمانی برنامه ورزش و تربیت بدنی مطلوب و مناسب است که :
فضای آموزشی صنف از هر لحاظ عالی و دارای آرامش باشد.
تمام دانش آموزان سر حال و شاداب و خوشحال باشند.
با لذت و علاقه به گفته ها گوش فرا دهند و عمل کنند.
مسئولین و والدین از کار خرسند باشند.
کودکان در کارهای گروهی با علاقه و پشتکار شرکت کنند .
به گروه بندی احترام گذاشته و در مسابقات گروهی شرکت کنند و با افراد گروه سازگار باشند.
با بازی های گروهی و طراحی بازی برای یادگیری به رقابت بپردازند و تلاش کنند تا مراحل را سریع دریافت کنند.
دانش آموزان با صفا و صمیمیت و به دور از پرخاشگری بازی کنند.
از بازی و ورزش لذت ببرند و ورزش وسیله آرامش و تخلیه روحی – روانی باشد.