گفتگو با والدین و کمک گرفتن از والدین

با صحبت کردن با والدین چند راه حل به آنها پیشنهاد می شود:

1- با آرامش با فرزند خود رفتار کنند.
2- در حضور فرزند با هم بحث و جدل نداشته باشند.
3- فرزند خود را به تفریح و گردش ببرند.
4- در ورزشهای متنوع مخصوصاً والیبال ، فوتسال ، شنا با خاطر آرامش و نشاط فرزندشان را شرکت دهند.
5- به محیط های آرام و دور از جنجال بیشتر بروند نه به جاهایی که باعث پرخاشگری بیشتر می شود.
6- در مقابل رفتارهای خوشایند او را تشویق کنند و جایزه تعیین کنند.
7- از طریق داستانهای شیرین و آموزنده او را تشویق کنند
8- از دوستانش بخواهند که با او صمیمی رفتار کنند.

برای حل مشکل دانش آموز همکاری لازم را داشته باشند. دانش آموز را تشویق کنند. از کارت های تشویقی استفاده کنند و او را به عنوان سر گروه بعضی اوقات انتخاب کنند و به او مسئولیت بدهند. در مقابل پرخاشگری دانش آموز او را سرزنش نکنند بلکه نصیحت کرده و کارهای مثبت او را بیشتر در نظر داشته باشند. با مسئولیت دادن به دانش آموزان که بیشترین ستاره‌های هفته بودند از قبیل نفر اول نماینده صنف، نفر دوم شهردار،‌ نفر سوم نمایندهی بهداشت و همین طور مسئول توپ ها، پوشه ها، ستاره‌ها در جعبه، جمع آوری دفاتر و... انتخاب می‌شدند و دانش آموز نامبرده بیشتر مورد توجه قرار می گرفت . از بررسی ها ، راه حل ها و عملکرد آنها می توان نتیجه گرفت که:

فضای سالم و شاداب می‌تواند هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی برای دانش آموزان مفید باشد. مربی متخصص و با تجربه می تواند از نظر روحی و روانی و رفتاری به دانش آموزان کمک کند. ایجاد و توسعه‌ی کلاسهای ورزشی برای پر کردن اوقات تفراغت باعث شادابی و نشاط و کم کردن پرخاشگری می‌شود. اگر رابطه والدین با مکتب بیشتر باشد دانش آموزان موفق‌تر هستند. اگر جلسه های شورای معلمان در رابطه با مشکلات درسی و روحی و روانی دانش آموزان باشد جامعه ی موفق تری خواهیم داشت. مطالعه‌ی کتاب‌های مختلف، استفاده از اینترنت و کارهای انجام شده‌ی دیگران کمک مؤثری است. ارتباط بین معلم و والدین در تمام کارها اثر بخش است. رایگان و ارزان کردن ورود افراد به مکانهای ورزشی مانند استخرها و بازیهای گروهی مؤثر است. تشویق در هر کاری اثر مثبت تدارد که حتماً آنها را باید در مقابل پیشرفت کار خوبشان تشویق کرد.